Η νόσος της απομόνωσης

  • 29 Νοεμβρίου 2010:Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ψωρίασης
  • Η ψωρίαση προσβάλλει περίπου 2-3% του παγκόσμιου πληθυσμού. Ανδρες και γυναίκες προσβάλλονται εξίσου και εκτιμάται ότι υπάρχουν περίπου 7,5 εκατ. ασθενείς με ψωρίαση στην Ευρώπη και 7,3 εκατ. στις ΗΠΑ.

Η ψωρίαση είναι μια σοβαρή και υποτροπιάζουσα διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος, που χαρακτηρίζεται από ερυθρές ευρείες βλάβες του δέρματος που καλύπτονται από λευκές-αργυρόχρωμες φολίδες που ονομάζονται πλάκες.

Η πάθηση σχετίζεται με την επιτάχυνση της φυσιολογικής διαδικασίας αντικατάστασης του δέρματος. Συνήθως τα δερματικά κύτταρα χρειάζονται 28-30 μέρες για να ωριμάσουν και να φτάσουν στην επιφάνεια του δέρματος, όπου συντελείται μια συνεχής και αόρατη διαδικασία απομάκρυνσης των νεκρών κυττάρων με τη μορφή φολίδων. Τα ψωριασικά κύτταρα, αντίθετα, αναπτύσσονται και φτάνουν στην επιφάνεια του δέρματος σε 3-5 μόνον μέρες, με αποτέλεσμα τα ζωντανά κύτταρα που φτάνουν επίσης στην επιφάνεια να συσσωρεύονται μαζί με τα νεκρά σχηματίζοντας ορατές στιβάδες.

Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος, παρ’ όλο που οι περιοχές στις οποίες παρατηρείται συχνότερα είναι οι αγκώνες, τα γόνατα και το τριχωτό της κεφαλής.

Οι αιτίες της ψωρίασης δεν είναι πλήρως κατανοητές, αλλά πιστεύεται ότι σημαντικό ρόλο στην εμφάνισή της παίζουν γενετικοί αλλά και περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως: συναισθηματικό στρες, τραυματισμός του δέρματος, ορισμένες λοιμώξεις που προκαλούνται από ιούς ή βακτήρια και αντιδράσεις σε συγκεκριμένα φαρμακευτικά σκευάσματα.

  • Κοινωνικός στιγματισμός

Τα άτομα με ψωρίαση συχνά νιώθουν στιγματισμένα από την πάθησή τους και μπορεί να έρχονται αντιμέτωπα με αδιάκριτα σχόλια ή αντιδράσεις από τους άλλους για την εμφάνισή τους. Αυτό μπορεί να τους οδηγήσει σε απομόνωση από την κοινωνία με αποτέλεσμα κατάθλιψη και άγχος. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Εθνικού Αμερικανικού Ινστιτούτου για την Ψωρίαση (American National Psoriasis Foundation), περισσότερο από 50% των ασθενών με ψωρίαση που συμμετείχαν στην έρευνα, πιστεύουν ότι οι άλλοι θεωρούν ότι η πάθησή τους είναι μεταδοτική. Το 35% είπαν ότι αποφεύγουν ή έχουν περιορίσει τα ραντεβού ή τη στενή επαφή με άλλους λόγω της πάθησής τους.

Σύμφωνα μάλιστα με άλλη μελέτη που παρουσιάστηκε στο 19ο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Δερματολογίας και Αφροδισιολογίας (EADV), σχεδόν το 50% των ασθενών με μέτρια έως σοβαρή ψωρίαση μπορεί να υποφέρουν από σεξουαλικά προβλήματα.

Σύμφωνα με την παραπάνω μελέτη, μεταξύ των ασθενών με ψωρίαση συχνότερα σεξουαλικές δυσκολίες ανέφεραν οι γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες και οι ασθενείς με συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης.

Στην ίδια πάντως μελέτη αποδείχτηκε ότι η θεραπεία μπορεί να βοηθήσει πολύ καθώς το 88% των ασθενών ανέφεραν βελτίωση της σεξουαλικής τους λειτουργίας ύστερα από 12 εβδομάδες βιολογικής θεραπείας με ετανερσέπτη.

Η ψωρίαση είναι μια χρόνια νόσος που απαιτεί μακρόχρονη θεραπεία προκειμένου να διατηρείται υπό έλεγχο. Οπως συμβαίνει με πολλές παθήσεις, είναι σημαντικό οι ασθενείς να ακολουθούν μια υγιεινή διατροφή, να ασκούνται τακτικά και να διακόψουν το κάπνισμα.

Η ψωρίαση δεν είναι ιάσιμη, υπάρχει όμως ένα μεγάλο φάσμα θεραπειών για την αντιμετώπισή της, όπως οι παράγοντες τοπικής δράσης, η φωτοθεραπεία ή συστηματικές θεραπείες με ουσίες, όπως π.χ. μεθοτρεξάτη ή κυκλοσπορίνη.

Βιολογικές θεραπείες

Τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί οι βιολογικές θεραπείες οι οποίες έχουν αποδειχτεί ιδιαίτερα αποτελεσματικές για την αντιμετώπιση της ψωρίασης.

Οι βιολογικές αυτές θεραπείες είναι φάρμακα πολύ διαφορετικά από τα συμβατικά, καθώς δημιουργούνται από ζωντανές ανθρώπινες ή ζωικές πρωτεΐνες και όχι από χημικά στοιχεία.

Μάλιστα από τις αρχές του προηγούμενου έτους η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε για πρώτη φορά τη χρήση ενός βιολογικού φαρμάκου, της ετανερσέπτης, για τη θεραπεία της χρόνιας σοβαρής ψωρίασης και σε παιδιά και εφήβους 8-17 ετών.

Αυτό είναι πολύ σημαντικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι το ένα τρίτο των ασθενών με ψωρίαση παρουσιάζουν τα πρώτα σημάδια της ασθένειας κατά την παιδική ηλικία και συχνά αισθάνονται ντροπή για την εμφάνιση του δέρματός τους και άγχος από την απόρριψη των συνομηλίκων τους. [Υγεία και Επιστήμη, Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010]

Leave a comment